Burgemeester gezocht

Zoals het in dit land gaat, spelen bij het zoeken naar een nieuwe burgemeester de Commissaris van de Koning en de vertrouwenscommissie van de gemeenteraad een hoofdrol. Natuurlijk belooft de gemeenteraad om hierbij ‘inwoners en organisaties te betrekken’. Begrijp me goed, het is zeker geen trap na, burgemeester Uitdehaag, maar we moeten verder. En wat voor burgemeester willen wij nu eigenlijk hebben?

Een bruggenbouwer of een handhaver van de openbare orde? Van welke politieke partij moet de burgemeester lid zijn? Of hebben we behoefte aan een partijloze burgemeester? Leeftijdsdiscriminatie is verboden. We mogen echter best aangeven of we een jonge en ambitieuze burgemeester willen of een oude rot in het vak, voor wie Texel de kroon op zijn carrière is. Er staan namelijk nogal wat uitdagingen voor de deur en als grootste gemene deler staat toch vooral de ‘leefbaarheid’ op de tocht. Leefbaarheid als bewoner om bijvoorbeeld evenementen te kunnen blijven bezoeken, als ondernemer om perspectief te hebben en wellicht je zaak over te doen aan de volgende generatie.

We hebben als ondernemend Texel elk jaar weer een grotere uitdaging om klaar te zijn voor het seizoen. De puzzel om mensen te vinden en onderdak te bieden, is haast onmogelijk geworden. En de stap daarna is welhaast utopie. Stel, je bent hier jong en erg tevreden met je werk en wil je hier wel vestigen. Het is triest om te zeggen, maar op eigen kracht is het eigenlijk kansloos op de huidige woningmarkt. Conclusie: de leefbaarheid komt in het geding. Mede door de enorme vergrijzing binnen onze gemeente - landelijk zijn we daarin koploper - ligt hier een mega puzzel.

Misschien moeten er dan ook geen honderden huizen gebouwd worden, zoals de planning nu lijkt, maar misschien wel 2.000! Dit alleen al om de huidige faciliteiten (zoals zorg) op peil te houden. Het alternatief om gewoonweg niks te doen zal op termijn de leefbaarheid pas echt raken. Texel zal een openluchtmuseum worden.

Veel van deze ‘leefbaarheid’ staat onder grote druk van regelgeving en andere opgelegde beslommeringen. Voor sommigen zal het precies de reden zijn waarom ze hier fijn wonen, maar ik denk dat ik toch voor en groot deel van de Texelaars spreek als ik zeg “we hebben reuring nodig”. Prachtige evenementen die al jarenlang worden gehouden ter bevordering van een beroepsgroep of om bewoners op hun eigen manier van het eiland te laten genieten, tradities die nageleefd worden, bloeiende verenigingen, faciliteiten om te werken en te leven en bovenal je kinderen in te laten opgroeien.

Dus wat ik nog maar wil benadrukken: we zijn al in zoveel opzichten een uitzondering op de regel als Texel zijnde. Een nieuwe burgemeester moet dit willen omarmen, die verschillen benadrukken en zich ervoor blijven inzetten, anders wonen we binnenkort in een museum!

Erwin Goënga