TOP-lid Robin Konijn: “Het contributiemodel is niet makkelijk, maar het deugt wel.”

Robin, waarom deugt het?
“Omdat het model beter dan voorheen rekening houdt met de verschillen tussen alle verschillende ondernemers in deze eilandeconomie. Een voorbeeld: in 2002 betaalde je als ondernemer in Oosterend minder contributie dan iemand uit De Koog. Omdat een Koger ondernemer meer profijt zou hebben van de gezamelijke Texelpromotie dan een collega uit Oosterend, was de uitleg. Dat was te subjectief. Nu betaal je als dienstverlener één basiscontributie; het ingewikkelde onderscheid tussen de promotiebijdrage voor Texelpromotie door het VVV en de contributie is niet meer. En je betaalt een bijdrage per medewerker die je in dienst hebt.”

Maar de contributie voor logiesverstrekkers is met 16 verschillende bijdragen per soort bed ingewikkeld.
“Ja, dat snap ik. Maar ook hier respecteer je de verschillen tussen bijvoorbeeld een hotel en een camping en de kleine en grote ondernemers. In een hotel met veertig kamers is de omzetsnelheid groter dan op een boerencamping waar kampeerders vaak drie weken verblijven. Dat besef komt terug in de contributiestructuur en dan ontkom je niet aan die bedragen. Hierdoor is de contributie voor iedereen relatief gezien betaalbaar.”
Hangen de veranderingen samen met de fusie van TOP?

“De modellen waren er al voor de fusie/samenwerking tussen TVL, KLV en TVO. Wel hebben we de contributie na de fusie verhoogd, om te kunnen investeren in TOP’s belangrijkste werk: de professionele belangenbehartiging. Vrijwillig bestuurders die ook nog een bedrijf overeind te houden hebben, kunnen niet volledig ingevoerd zijn en blijven in belangenbehartigingszaken zoals de kadernota en Natura 2000. Daarvoor hebben we Michel Gregoire als belangenbehartiger en ledenmanager aangetrokken. We hebben voor de fusie tegen elkaar gezegd: als de contributieverhoging een breekpunt blijkt, doen we dat niet. De verhoging is zonder slag of stoot geakkoordeerd door de achterban. Fantastisch. Dankzij dit gegeven hebben we nu een ledenmanager met goede dossierkennis.”

Zzp’ers twijfelen of ze lid moeten worden, gezien de kosten. Je komt uit op zo’n 300 euro per jaar.
“Kijk naar je eigen situatie, Femmy. Dat is een mooi voorbeeld. Sinds je lidmaatschap van TOP heb je uit het netwerk nieuwe klanten aan je gebonden. Is dat die investering waard geweest? Dat moet je jezelf afvragen.”

Waarom niet één inkomensafhankelijke bijdrage voor elk lid?
“Het zou nog eerlijker zijn, maar is niet te handhaven. Zie je het voor je, dat je elk jaar je inkomensgegevens aan je belangenbehartiger moet overhandigen? Dat moet je als TOP, maar ook als ondernemer niet willen. Handhaven hierop geeft veel rompslomp. Bovendien gooi je dan alle sectoren op één hoop en juist dat onderscheid siert de organisatie.”

Maar als het personeelsbestand van bedrijven fluctueert, heb je toch ook rompslomp?
“De ervaring leert dat dit niet vaak fluctueert. Personeelsleden wisselen wel, maar de hoeveelheden niet. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld hoeveelheden hotelkamers en campingplekken.”

Als je het systeem opnieuw onder de loep zou nemen, zou je het dan weer zo doen?
“Ja, ik vind het een eerlijk systeem.”
Om gebruik te maken van het promotieplatform van VVV moet je ook lid zijn van TOP; een deel van de contributie investeert VVV immers in algemene Texelpromotie. Ik hoor in de wandelgangen wel eens: waarom blijft de deur van VVV dicht als we geen lid zijn, kan hij niet op een kier voor niet-leden en helemaal open voor leden?

“Hoe zie je dat voor je? De niet-leden hebben een plek in de schaduw van de website of achterin de winkel en de leden staan vooraan? In zo’n systeem kun je geen concessies doen, daarmee ondermijn je het collectieve gevoel. Als het gaat over eilandbrede Texelpromotie en belangenbehartiging, dan is het alles of niets. Net als in een stabiele relatie.

Ik snap dat het voor sommigen voelt als een wurggreep, omdat alles in elkaar grijpt; de toegang tot het VVV-platform, de promotie en de belangenbehartiging via TOP. Maar wat we heel goed moeten beseffen: als we het niet zo hadden opgebouwd, hadden we nooit een zelfstandige VVV Texel kunnen hebben, die ook nog eens bij de betere van Nederland hoort. En nu hebben we een heel goede ondernemersvereniging, met zinvolle contacten bij de gemeente, in de landelijke politiek en bij MKB Nederland.”

Robin kijkt naar buiten: “Ik kijk terug op een zinvolle en mooie TVO- en later TOP-bestuurstijd. We hadden goeie discussies en hetzelfde belang voor ogen.” Robin begint te lachen: “En we hebben vaak gelachen. Medebestuurder Jan Jacob Rab deed veel. Eén keer kon hij niet bij een vergadering zijn. Toen besloten we bij alle actiepunten- en regeldingen om Jan Jacob’s naam erbij te zetten. Uitnodigingen voor borrels, regeldingen, ondernemers helpen met vragen, alles kwam op de actielijst Jan Jacob. Op 1 april hebben we de notulen naar hem verzonden. Schitterend. De collegialiteit, samen dingen bereiken, bijvoorbeeld dat we door lobby de aanbestedingseisen voor de bouw van gezondheidscentrum De Zandkoog redelijker hebben gemaakt, waardoor Texelse aannemers het met elkaar konden bouwen, ik kijk er echt met een goed gevoel op terug.”